Dit is dan het laatste bericht op weblog Rivierenbuurt – Wat is daar aan de hand? Ik heb meer dan vijf jaar dit weblog bijgehouden. Eerst een tijdje experimenteel – daar weet bijna niemand iets meer van. Alles gewist en later werd het pas ‘echt’. Ik heb het met plezier gedaan. Het was natuurlijk ook wel eens minder vrolijk, maar daar groeiden we dan samen weer overheen. De oproepen van lezers om toch vooral door te gaan hielden me dan op de been.
Er zijn allerlei overwegingen geweest die hebben meegespeeld in het besluit om te stoppen. Ik heb daar eerder al eens in uitgebreidere zin over gesproken. Maar het is zeker niet de verzuring die mij tot het besluit tot stoppen heeft gebracht.
De eerste reden is een praktische: ik maak gebruik van een voorziening (Photobucket) die een grens stelt aan de bandbreedte. Die grens wordt binnenkort bereikt, zo is mij onlangs gemeld. Die grens kan er wel af, maar daar moet je voor betalen. Dat is mij, naast het betaald reclamevrij houden van dit weblog net iets te veel van het goede. Maar het is niet de voornaamste reden.
De belangrijkste reden is dat het mij al met al te veel tijd kost. Ik vind dat een weblog als deze alleen maar kan bestaan bij regelmatige verversing. In de hoogtijdagen kwam ik tegen zeven uur ‘s avonds van mijn werk, en kon ik nog net “De Echo” en “het Amsterdams Stadsblad” van het (oude) stadsdeelkantoor oppikken. Dan ging ik na het eten kijken of er op basis van de inhoud van die bladen nog een berichtje voor het weblog in zat. Soms ging dat uitgebreid, en dan was ik daar toch al met al toch al snel een uur mee bezig. Voor dat ik dan ‘s ochtends weer van huis ging werd het bericht zo rond kwart voor zeven tussen ontbijt en het koppensnellen van de ochtendkrant gepubliceerd. Dat werd te gek. Ik ging het de laatste tijd te veel als een corvee beschouwen. Met het naderen van nieuwjaarsdag en de voortgang van de nieuwe website ZieZoZuid bedacht ik dat oudjaarsdag 2009 misschien een mooie dag is om te stoppen.
En dat is het. Ik sluit dit project af als een goed boek dat je nadat je het gelezen hebt terugzet in de kast. Het heeft je een tijdlang helemaal in beslag genomen. Maar dan loopt het boek af en is het ineens uit. Als ik dan soms in de boekenkast kijk en dat boek zie staan dan denk ik: ‘dat was een goed en mooi boek’. Dat gevoel heb ik ook met dit weblog. Ik zal er met groot genoegen op terugkijken.
Maar wat ik zelf dan de de mooiste berichten vond?, zo vroeg iemand mij deze week. Het is de vraag die me de afgelopen nacht uit de slaap heeft gehouden. Tussen drie en vier uur had ik uit het blote hoofd een aantal berichten geselecteerd die ik u vandaag nog eens zou presenteren.
Het vroege bericht van de “gele bordenparade” heeft mij altijd kunnen bekoren. Een soort stripverhaal die op simpele en zeer compacte wijze de verkeerschaos in onze buurt blootlegde: 5 juni 2006 – Gele borden in de Rivierenbuurt
Uit de afdeling goede plannen, die bestuurders nooit serieus zullen nemen:
De suggestie van door King pepermunt gesponsorde BB-King-zomerzondagmiddag-blues-concerten in het vernieuwde/vernielde deel van het M.L. Kingpark: Keep on rockin’ – onder de brug – 25 augustus 2008
Het idee om een ijsbaan/voetbalcomplex te maken op het terrein waar lange tijd gedacht was dat daar het Joop van den Ende theater zou komen. Er worden van allerlei subsidies gegeven om de sociale cohesie in de buurt te versterken. Ik dacht dat een buurtvoetbalclub dxc3xa9 oplossing was. Een voetbalclub waarvan het eerste elftal speelt op een veld midden in de buurt. Die in ieder geval niet verbannen wordt naar een sfeerloos sportcomplex halverwege Amstelveen en Ouderkerk.
Winkeliers hangen wekelijks zo’n mooie jaren vijftig aankondigingsbord van de volgende te spelen thuiswedstrijd op de deur. Op een zondagmiddag (want we spelen op zondag) kuiert vader, de handen nonchalant in de zakken van zijn luchtige Wehkamp zomerpantalon naar het veld. Zoonlief gaat mee. Want in de rust is hem een zakje Smith Chips beloofd. Ik weet het: jaren vijftig-zestig romantiek…
IJsbaan in de Rivierenbuurt – 22 december 2007
Voetbalveld in plaats van theater? – 16 april 2008
Maar het bericht waarmee ik tijdens het schrijven ervan al een enorme lol had en die ik nog altijd weer met veel plezier teruglees is de ‘sketch’ over het aanvragen van een vergunning bij een stadsdeel dat het principe van “het digitale loket” heeft omarmd. Het was nog in de tijd van Erik Koldenhof. Het zou zo als een klucht door een gelegenheids-amateur-toneelgezelschap op de nieuwjaarsborrel van het stadsdeel opgevoerd kunnen worden: Chatten in het stadsdeelkantoor – 20 juli 2006
Rest mij u te bedanken. Ik dank iedereen die in de afgelopen jaren heeft meegeholpen dit weblog tot een succes te maken en ook iedereen die regelmatig even langs kwam om te kijken of er nog nieuws was. Ik wens u een heel goed 2010 en ook alvast 2011 t/m 2099 toe.
We zijn er klaar mee – we zetten er een streep onder.
Onder de streep kunt u slechts nalezen wat we op dit weblog zoal geschreven hebben. Hier heeft u de volledige inhoud van wat bewaard is gebleven: het zijn in totaal 1248 berichten en maar liefst 1799 reacties…
[20 december 2011: Hier stond een overzicht van het archief dat na de overgang naar WordPress niet meer werkt. Maar het archief in de rechterkolom van dit weblog doet het nog wel! ]
En u blijft zich toch wel mijn overtuiging herinneren dat het parkeerprobleem in de Rivierenbuurt niet wordt veroorzaakt door een tekort aan parkeerplaatsen, maar door een teveel aan auto’s? Die parkeergarage hoeft dus niet. Dat wou ik nog even zeggen – kon er nog net onder…
Daphna Brekveld ook Rivierenbuurt-
eenzijdig contract met de burger
het nieuwe vuilnisophaalsysteem in onze buurt
geen badeend in ‘oksel’
Rijnstraat in 2008
mevrouw met kiespijn…
tuinvrouwtje
amsterdamrivierenbuurt 